Mama Lis en Flor 

We gebaren met ons zoontje Flor al van toen hij een half jaar was geloof ik. Toen hij begon terug te gebaren, waren we echt vertrokken en leerden we telkens nieuwe gebaren voor zijn alsmaar groter wordende wereld.

Door te gebaren, kon Flor ons al snel tonen wat hij zag of vertellen wat hem bezig hield. Ik vind het nog altijd wonderlijk hoe een baby overdag iets kan oppikken en dat op een andere moment toont in een andere context. Zo ging hij eens naar de zoo met zijn opa en was hij verschoten van een olifant die luid niesde. Dat heeft hij nog lang naverteld via gebaren zonder het in woorden te kunnen uitleggen. Hoeveel communicatie er al mogelijk is voor die gesproken taal vind ik echt het allermooiste aan gebaren.

Ondertussen hebben we een bijna-kleuter die elke dag nieuwe woorden leert. De gebaren blijven handig voor als we hem niet goed verstaan. Dan herhaalt hij het woord met het juiste gebaar erbij. Ook pikt hij gebaren bijna direct op, dus onze gebaren woordenschat blijft uitbreiden.

Gebaren heeft ons al veel verbindende, mooie en grappige momentjes opgeleverd. Die eerste keer “i love you” terug, mijn hart!; gebaren aan zijn opa dat hij met hem met de auto wil gaan rijden; de pogingen om zijn vriendje ook gebarentaal te leren; met volle mond om nog vragen; kijken naar onweer en heel wild de gebaren voor wind, bliksem en donder gebruiken; van op een afstand een knuffel en kus gebaren bij afscheid.. en nog zoveel meer.

Laat je inspireren en motiveren door Marika zoals wij ook deden en je gaat er zoveel plezier aan hebben samen met je baby-peuter-kleuter!

Terug naar het overzicht